ယေန႔ ဆြမ္းခံထြက္ရာ၌ ထိုင္းဘုန္းႀကီး ႀကီးမွ ရဟန္းျဖစ္ပံုရသည့္ တပါး “ ဘယ္ေက်ာင္းကလည္း” “ ၀ပ္တလံုး” ကလို႔ ျပန္ေျဖေတာ့“ ျမန္မာလား” တဲ့ “မွန္ဘ ” ဘုရားေျပာေတာ့ “၀ပ္ခ်င္ ကို ၀င္မလာ နဲ႔ ”လို႔ အမိန္႔ ရွိပါသည္။
ဆြမ္း ခံထြက္ရာတြင္ေ၀းေသာေၾကာင့္ ၀င္ထြက္ လည္ ျခင္း ေပး ျခင္း အခါအားေလွ်ာ္စြာ အိမ္သာ တက္ျခင္း တို႔ကို ျပဳလုပ္ေလ႔ရွိပါသည္။ လူသေဘာ သဘာ၀ ဟာ စဥ္စားစရာ ျဖစ္ပံုကို ေတြးေတာ၌ ေက်ာင္းေရာက္လာ၏။
စကားစပ္လို႔ ၀ပ္တလံုး ေက်ာင္း၌ ျမန္မာ ရဟန္းေတာ္ (၆၀) ၊ ဘႏၢလားေဒ့ (၇၅) ပါး ေလာက္ ကေမၻာဒီးယား(ခမိန္) (၁၅)ပါး ၊ထိုင္း (၁၀) ပါး ေလာက္ အိႏၵိယား စသည့္ ရဟန္းေတာ္ ေနထိုင္ေသာေၾကာင့္ သံဃာေတာ္မ်ား မ်ားေသာေၾကာင့္ ဆြမ္းခံ ရာတြင္ သိပ္ မရပါ။ေနရာထိုင္ခင္း လည္း က်ပ္တည္းပါသည္။
စာေမးပြဲ (၂၉.၃.၂၀၁၀) ေန႔တြင္ၿပီးသြား၍ သက္သက္ သာသာေတာ့ရွိပါသည္။အမွန္တကယ္ကေတာ့ (၃၁.၃.၂၀၁၀)တြင္ စ၍ (၁)လ တရားထိုင္ရမည္ သို႔ေသာ္ သႀကၤာန္ ၿပီး မွ ဆိုေတာ့ (၁၅) ရက္ေပါ့ ေနာက္ႏွစ္ ဆက္ထိုင္ေပါ့။ စည္းမ်ည္း အရ မဟာ၀ိဇၨာ သည္ တရားတလ ထိုင္ၿပီးမွ ဘြဲ႔ေပး မည္ ဟူေသာအခ်က္ လည္းရွိေပသည္။
Saturday, April 3, 2010
Posted by Candasiri at 1:54 AM 0 comments
Labels: ထိုင္းဆြမ္းခံ အေတြ႔ အႀကံဳတခု
Subscribe to:
Posts (Atom)